Η 22α Ιουνίου 1882 αποτελεί ίσως τη σημαντικότερη ημέρα στην ιστορία του Σιδηροδρόμου στην Ελλάδα, μιας και τότε τέθηκαν σε ισχύ οι νόμοι για την κατασκευή και λειτουργία των δικτύων Σιδηροδρόμων Αττικής, Θεσσαλίας και Πειραιώς – Αθηνών – Πελοποννήσου, δηλαδή των πρώτων γραμμών υπεραστικού βεληνεκούς στην Ελλάδα. Όπως έχει αναφερθεί σε προηγούμενη παράγραφο, η κατασκευή της γραμμής Λαυρίου αποτέλεσε έναν συμβιβασμό μεταξύ της Εταιρείας Μεταλλουργείων Λαυρίου και του Κράτους, με όρους σαφώς ευνοϊκούς για το τελευταίο…
Ο νόμος 1047/1882 καθόριζε κατ’ αρχήν τις σχέσεις του Κράτους με την Ε.Ε.Μ.Λ., ενώ περιελάμβανε και μια «Συγγραφή», σχετική με τις προδιαγραφές λειτουργίας των Σιδηροδρόμων Αττικής
Το 1910 οι Σιδηρόδρομοι Αττικής περιέρχονται στην κυριότητα της Ελληνικής Ηλεκτρικής Εταιρείας, ενώ 15 χρόνια αργότερα, η εκμετάλλευση της γραμμής Λαυρίου, διενεργούμενη τύποις από τους Σιδηροδρόμους Αττικής περνά στην Ηλεκτρική Εταιρεία Μεταφορών. Η λειτουργία της γραμμής Λαυρίου υπό αυτού του καθεστώτος είναι βραχύβια.
Το 1957 έρχεται το τέλος… Δυστυχώς, δεν κατάφερα να εξακριβώσω την ακριβή ημερομηνία εκτέλεσης των τελευταίων κανονικών δρομολογίων στη γραμμή Λαυρίου· μου ήταν, όμως, ευκολότερο να βρω πότε ακριβώς η γραμμή Λαυρίου έπαψε να υπάρχει για το Σιδηρόδρομο στην Ελλάδα…
… Στα χρόνια που ακολούθησαν (από το 1963 ως σήμερα έχουν περάσει 44 χρόνια· από το 1957, έχει ήδη συμπληρωθεί μισός αιώνας…) το σιδηροδρομικό δίκτυο δεν έμελλε να αναπτυχθεί, παρά μόνο από το 1990 και μετά… Από το τρένο του Λαυρίου δεν έχει μείνει πια τίποτα περισσότερο από μισογκρεμισμένους σταθμούς, χορταριασμένες γραμμές και τσακισμένα γεφυράκια… Η προαστιακή συγκοινωνία της Αττικής που οραματίστηκε ο Χαρίλαος Τρικούπης πριν από 125 χρόνια έπαυσε το 1957 και δεν υλοποιήθηκε ξανά. Θα υλοποιηθεί, άραγε, ξανά;
Ίσως… μπορεί όχι με την ίδια μορφή, αλλά τουλάχιστον νοτίως Κορωπίου υπάρχουν βάσιμες ελπίδες! Και λέγοντας «νοτίως Κορωπίου», εννοώ το τμήμα της γραμμής από το Λαύριο έως το σημείο προσέγγισής της με την Αττική Οδό. Άρα… θα άξιζε τον κόπο μια απόπειρα καταγραφής του πρώτου τμήματος της γραμμής Λαυρίου που θα «προσβληθεί» από τα έργα της νέας γραμμής: του τμήματος Μαρκόπουλο – Κορωπί.
